Worden wijnproevers dronken?

Met ‘een glas’ bedoelen we een standaardglas. Bij de beschrijving gaan we ervan uit dat je dat aantal glazen binnen een paar uur drinkt. Met andere woorden: iemand die bijna nooit drinkt, kan al dronken worden van 2 glazen wijn. 7-15 glazen (1,5 tot 3 promille): Zat – dronken.

Hoewel, uiteindelijk natuurlijk wel. Dan komen al die spuugemmertjes ineens heel goed van pas. Iemand die trapt in alle praatjes van de sommelier en aan het einde van de proeverij niet alleen met een licht hoofd, maar ook met een lichte portemonnee en zes dozen dure wijn naar huis strompelt.

Van in de zon drinken word je sneller dronken Op zonnige en warme dagen kan dorst sneller opkomen, waardoor men vaak sneller en meer drinkt. Daarnaast zorgt de verhoogde bloedtoevoer ervoor dat alcohol sneller in het bloed en de hersenen terechtkomt. Hierdoor kunnen de effecten van een glas wijn sneller merkbaar zijn en hierdoor kan je dus sneller dronken worden. Mannen kunnen beter tegen alcohol dan vrouwen Over het algemeen hebben vrouwen meer vetweefsel in vergelijking met mannen. Dit is van belang omdat alcohol voornamelijk verdeeld wordt via de vetvrije massa in het lichaam. Hierdoor hebben vrouwen de neiging om sneller een hoger alcoholgehalte in hun bloed te ontwikkelen dan mannen. Mannen kunnen dus beter tegen alcohol dan vrouwen.

Worden wijnproevers dronken? Die vraag wordt niet behandeld in de tekst. Omdat er dus geen expliciet antwoord in de tekst staat geef ik als resultaat: none

Het is een fabeltje dat je anders dronken wordt van bier, wijn of sterke drank. Alcohol is alcohol. En de overige ingrediënten hebben nauwelijks invloed op je stemming. Het idee dat je anders reageert op tequila, bubbels of wijn zit tussen je oren.

Geplaatst op 08 juli 2014 15:24 door Eric Merny Wijnproeven, en zeker kwaliteitswijn, verdient meer dan enkel doorgeslikt te worden; wijn moet geapprecieerd worden. De appreciatie van een fles wijn wordt door meer dan de smaak bepaald. De tong zorgt dat we bitter, zoet, zuur en zout kunnen onderscheiden, onze reukzin zorgt ervoor dat we de rijkdom aan aroma's kunnen ruiken en met onze ogen kunnen we de kleur van de wijn waarnemen. Vaak worden wijnproevers als pretentieus beschouwd als ze hun glas wijn in de lucht houden en even walsen om daarna te kijken, ruiken en te proeven. Dit is in de minste mate een teken van ijdelheid. Om wijn ten volle te appreciëren moet men aandacht aan alle zintuigen besteden. De kleur van de wijn is meestal een aanwijzing voor de ouderdom van de wijn. Veel rode wijnen beginnen hun leven met een diep paarse kleur en met het ouderen gaat de kleurintensiteit verminderen en krijgen ze een meer rode of bruine kleur. Het is echter niet alleen de ouderdom die de kleur van de wijn bepaalt. De druivensoorten die gebruikt werden voor de vinificatie spelen ook een grote rol. Bij witte wijn kan de kleur ook een aanwijzing zijn over de ouderdom, maar de kleurwijziging verloopt toch anders dan bij rode wijn. Een goed voorbeeld hiervan is de beroemde dessertwijn uit de Bordeaux, de Sauternes. Deze wijn begint met een citroengele kleur en krijgt een meer intense amber kleur. In tegenstelling tot rode wijn die verbleekt bij het ouderen, wordt deze witte wijn dus intenser van kleur. Zoals bij rode wijn kan je uit de kleur van witte wijn ook vaak afleiden welke druivensoorten gebruikt werden bij de productie. De kleur kan ook aanwijzingen bevatten over de wijnstreek. Koudere klimaten neigen een lichtere kleur te produceren dan warme klimaten. Een Chardonnay uit de Bourgogne is bijvoorbeeld bleker dan de Australische variant. Visuele faseDeze eerste fase leert ons meer over de ouderdom van de wijn dan over zijn oorsprong en laat toe gemakkelijk tekortkomingen te herkennen. Voor een beter zicht houden wij een wit blad achter de wijn. Daglicht is steeds beter dan kunstlicht. Neonlampen verdonkeren rode wijn en zorgen voor een heel moeilijke visuele beoordelingsfase. De gebruikelijke termen met betrekking tot het visueel aspect zijn de volgende: Helderheid: De vraag die gesteld moet worden is of de wijn al dan niet troebel is. Een troebele wijn is meestal ziek of geoxideerd. Bekijk ook aandachtig de spiegel (het oppervlak) en de bodem van de wijn : vertoont de spiegel geen olievlek of ligt er geen bezinksel onderin? Dichtheid: de tranen die traag langs de binnenzijde van het glas lopen zijn het resultaat van de zon, van de rijpheid en de rijkdom van het fruit. Het gaat om suiker en/of niet vergistbare suikers en/of alcohol. De kleurintensiteit : In mensentaal spreken we van een lichte kleur, een weinig intense kleur, een normale, uitgesproken of zeer intense kleur. Het totaalbeeld van de kleur hangt af van het kleurgehalte van de druif (type druif en bezonning) en van de duur en temperatuur van de maceratie. Doorheen de rijpingstijd (oxidatie) worden de rode molecules (anthocyanen) omgevormd tot gele. Daarom is de kleurschakering van groot belang. De kleurnuances: Welke kleur heeft de wijn eigenlijk ? Is er nog een blauwe schijn (jeugd), neigt het rood reeds naar geel of waterachtig (veroudering), is hij over de top (oranje, oxidatie) ? De gebruikelijke kleurterminologie voor witte wijn is goud-groen, bleekgoud - goud - stro - amber,voor rosé-wijnen is dat : pioenroos (nog blauwe schakeringen) - rose - ajuinschil (indien oranje schakeringen)en voor rode wijnen gaan we van violet, kersrood en robijnrood naar baksteenkleurig of mahonieachtige tinten.Beoordeling : Is de wijn gezond ? In welk levensstadium bevindt hij zicht : zeer jong, jong, volwassen, oud of versleten? Heeft hij een goede rijping genoten ? Een voorbeeld : een zuivere, vettige wijn die ietwat traant en met een kleur die door violetachtig rood ondersteund wordt - dit is een jonge wijn die heel wat zon gezien heeft. Tranen in het glasDe tranen van de wijn zijn de olieachtige druppels die langs de kelk glijden als het glas wordt gewalst.Tranen die traag glijden en erg olieachtig zijn zouden een indicatie zijn voor een hogere alcoholgraad of suikergehalte. Wijnen van mindere kwaliteit vormen dan meer waterachtige tranen tot geen tranen. Parels in de ChampagneAls we spreken over de parelsvan champagne en schuimwijn bedoelen we de bubbels die gevormd werden door het koolzuurgas. Over het algemeen heeft Champagne fijnere parels dan schuimwijn. Fijnere parels wijzen dikwijls op een betere kwaliteit, de wijn heeft langer gerijpt waardoor de pareltjes kleiner worden.Een perfect glas zou geen parels laten zien want de parels ontstaan op de on-perfecties van het glas, daarom worden perfecte kristallen glazen dikwijls ingekrast in de bodem van het champagneglas.

Wijnmakers proberen door kunstgrepen de suikerhoeveelheid in de druif te verhogen om zo een hoger alcoholpercentage te behalen in koelere klimaten. Een eerste methode is het toevoegen van suiker aan het gistende sap, maar het kwam er op aan methoden te vinden om meer suikers binnenin de druif te krijgen. Alcohol in wijn komt van de conversie van de suiker van de most van de druiven, in ethanol door de toegevoegde gist. Je wordt er bovendien sneller dronken van: het verschil tussen enkele glazen van 12,5% en van 15% is groot. Dat voel je de avond zelf maar ook de volgende ochtend.