Wat is echt typisch Frans?

Wat maakt de Fransen nu echt Frans? Het zijn de dagelijkse Franse gewoontes en tradities die een diepere blik bieden op dit charmante land. De Franse cultuur straalt elegantie, verfijning en authenticiteit uit, of je nu door de schilderachtige straatjes van Parijs wandelt, geniet van een wijntour in Bordeaux, of een traditionele markt bezoekt in de Provence. Dit zijn 25 typisch Franse gewoontes en tradities, zoals de lange lunch, siësta, apéro, stokbroodritueel, liefde voor kaas, het genot van croissants en patisserie, wijn bij elke maaltijd, en het serieus nemen van dessert. Elke regio heeft zijn eigen culinaire tradities, zoals cassoulet uit Zuid-Frankrijk en bouillabaisse uit Marseille. De Franse cultuur omvat ook chanson, kunst van wereldklasse, literatuur en filosofie met beroemde namen zoals Edith Piaf, Monet, Victor Hugo en Voltaire. Franse feestdagen en tradities zoals de Fête Nationale, Beaujolais Nouveau dag, kerstmarkten en het Driekoningenfeest zijn ook onderdeel van de cultuur. Verder zijn er Franse sociale gewoontes zoals het gebruiken van "bonjour", respect voor taal en cultuur, en de liefde voor terrasjes. Tradities in natuur en ontspanning, zoals picknicken in het park en zondagse markten, en vakantie in eigen land, zijn ook typerend voor Frankrijk. Tot slot zijn er de familiediners en dorpsfeesten die de gemeenschap samenbrengen.

Typisch Frans is het culinaire erfgoed dat de wereld heeft geïnspireerd. De Franse keuken vormen de ziel van gerechten zoals coq au vin, escargots, aardappelgratin, ratatouille, tarte tatin en de Franse kaasplank. Coq au vin biedt een perfecte harmonie van smaken en comfort, escargots is een iconisch Frans voorgerecht dat avontuurlijke fijnproevers zal intrigeren en aardappelgratin is een voorbeeld van hoe de Franse keuken understatement en elegantie verweeft met smaak. Ratatouille viert versheid en de eenvoud van ingrediënten, tarte tatin is een feest voor de zintuigen en de Franse kaasplank sponsort verfijning en verleidt met haar rijke texturen en aroma's.

Een Fransman opbelt, hij zijn naam niet zegt bij het opnemen. Allô of bonjour, is alles wat je te horen krijgt. Schijnt voort te komen uit de Franse redenering dat de beller in principe al weet wie hij opbelt. En zo niet, dan is dat privé-informatie die de gebelde niet deelt met een voor hem onbekende beller… Je stelt je op straat toch ook niet zomaar voor aan een wildvreemde? Zit wat in. Veel buitenlandse termen die wereldwijd op (bijna) dezelfde manier gebruikt worden, klinken in het Frans nét even anders. Denk aan omgedraaide afkortingen zoals SIDA, UE of OTAN. Maar het mooiste voorbeeld is de talkie-walkie… De Fransen praten al voordat ze gaan lopen. In de meeste landen stoppen automobilisten als er een voetganger in de buurt van een zebrapad staat te wachten. In Parijs en andere Franse steden stoppen de meeste automobilisten pas als een voetganger zich echt op het zebrapad heeft begeven. Pas dan is de voetganger ‘engagé’ in het verkeer en kan de automobilist hem niet langer met fatsoen negeren. Luiken die al begin van de avond potdicht gaan, je ziet het in alle Franse dorpen en steden. Een gewoonte die zou stammen uit de middeleeuwen. In die tijd werd de Franse belasting geïntroduceerd en de hoogte werd bepaald door taxateurs die – door simpelweg naar binnen te kijken – de waarde van je bezittingen inschatten. Om het hen moeilijk te maken, sloten de Fransen al vroeg hun luiken. Geen kruispunten maar rotondes Vooral het platteland is er bezaaid mee: zodra je in de buurt komt van een stad of een dorp begint de eindeloze carrousel van rotondes. Er schijnen meer dan 42.000 ronds-points te zijn in Frankrijk, 65 % meer dan in Engeland. Het zou zorgen voor sneller doorrijdend verkeer, maar het jammere is dat veel van die Franse rotondes er lelijk uitzien, omdat ze voorzien zijn van nogal dubieuze ‘rotondekunst’. Rapportcijfers van 0-20 Als een Frans kind thuiskomt met een 8 voor aardrijkskunde, dan staan zijn ouders niet bepaald te juichen. Binnen het Franse schoolsysteem is een 10 pas voldoende en begint een waardering van ‘assez bien’ bij de cijfers 12 tot 14. Vandaar ook de Franse uitdrukking ’20 sur 20’, wat betekent dat iets helemaal perfect is. Kussen vóórdat je iemand kent Best gek voor een cultuur die vaak getypeerd wordt als ‘gereserveerd’: in Frankrijk geven (jongere) mensen elkaar al meteen la bise als ze zich aan elkaar voorstellen. Niet alleen op een feestje, maar ook gewoon op straat of in de supermarkt. Je schudt elkaars hand en terwijl je 2 kussen (en in sommige streken 3 of 4) geeft, zeg je bonjour/bonsoir, waarna je je naam zegt om je voor te stellen. Preventief knipperen op de autoroute De jongere generaties leren het langzaam af, maar veel oudere Fransen doen het nog altijd: vroeg hun knipperlicht aanzetten als waarschuwing dat ze binnenkort een keer van rijstrook gaan wisselen… Tamelijk stressvol voor buitenlandse automobilisten die gewend zijn pas te gaan knipperen als ze ook echt tot de daad overgaan. Geen QWERTY maar AZERTY Iedereen die weleens achter een Franse computer een mailtje heeft proberen te tikken is het opgevallen. Wqt rqqr toch dqt ql die letters ergens qnders zitten? Yep, dankzij de AZERTY-toetsenindeling (al sinds de 19e eeuw gebruikt op schrijfmachines in Frankrijk) wordt een toerist al snel ongelukkig in een Frans internetcafé. De q, z, w en a zijn namelijk van plek gewisseld en er staan letters met accenten onder de cijfertoetsen, waardoor, help, het @-teken bijna onvindbaar is geworden. Douches zonder muurklem Heel apart, maar zelfs in moderne Franse badkamers is er lang niet altijd een douchekophouder op de muur. Fransen zijn gewend om in het bad te gaan zitten en de douchekop in hun hand te houden terwijl ze zich wassen. Maar gekgenoeg mist zelfs in een (sta)douche nog vaak een manier om de douchekop op te hangen. Hoe moet je dan je haar wassen?

Wat is echt typisch Frans? Eten, drinken, cultuur of sport, de Fransman heeft voor alles wel zijn eigen manier. De Fransen denken op deze dag aan het begin van de Franse Revolutie. Deze typisch traditionele producten die iedere dag worden genuttigd in Frankrijk zijn ‘du fromage’, ‘du vin’, en ‘des baguettes’. Tot slot is een dag zonder wijn, een dag niet geleefd in Frankrijk. Ieder dorpsfeest is eigen en uniek. Van generatie op generatie blijft deze traditie steevast doorgaan. Ook in de Franse Alpen kom je allerlei tradities en gewoontes tegen in de bergdorpen. Tijdens een kleinschalig ontbijt en twee warme maaltijden, worden iedere dag traditionele producten gebruikt. In Frankrijk is het namelijk de gewoonte om iedere ochtend verse ‘baguettes’ te halen. Wel zoals in Nederland draagt de kaas vaak de naam van de Franse streek waar het vandaan komt. Zo heb je bijvoorbeeld de schimmelkaas Camembert, die afkomstig is uit de Franse gemeente Camembert. Van vrijdagavond tot maandagochtend wordt er typisch Frans gegeten, gedronken en gedanst tot in de vroege uurtjes.

Wat zijn typisch Franse regels en omgangsvormen? Wat vinden wij raar of bijzonder? Hoe vieren de Fransen feestdagen?